O aşkı için her şeyi yaptı. Yıllardır Bursa sokaklarında ölesiye sevdiği Cümbüş Hasan’ı aradı. Uğradığı dükkana bereket getirdi. Cenaze törenine 3 bin kişi katıldı. Belediye Başkanı Recep Altepe, heykelini dikti. Ve Deli Ayten önceleri sokakta toplumla yaşıyordu şimdi tiyatroda yaşatılıyor.

Bizimkisi bir aşk hikayesi derler ya; işte öyle bir hikaye onunki. Hem de delicesine. Zaten o nedenle de Deli Ayten. Soyadı da Şenaşık.. Artık neredeyse siyah-beyaz filmlerde gördüğümüz ve işte “aşk bu” diye hayıflandığımız, özlem duyduğumuz bir durum. Deli Ayten’in hikayesi, tiyatroya uyarlandı. Bu öyle bir yaşanmışlık ki, filmlere konu olabilecek, kitaplaştırılabilecek bir duygusal patlama, hasretlik ve mücadele. İşte dünden bugüne Deli Ayten…

3 YAŞINDA HASTALANIR
Yıl 1935… Yoksul bir Roman ailesinin çocuğu olarak dünyaya gelir. 3 yaşında menenjit hastalığı geçirir ve bu, konuşma sıkıntısı yaşamasına neden olur. 13-14 yaşlarına geldiğinde Cümbüş Hasan’a (Bayındıroğlu) sevdalanır. Hem de ne sevda. Cümbüş Hasan 5-6 yaş büyüktür Ayten’den. Ailesi karşı çıkar. Ayten yemeden içmeden kesilir. Hayata küser. Ailesi rıza göstermek zorunda kalır. Alkoliktir Hasan, Ayten ile Hasan bir buçuk yıl evli kalırlar. Hasan iş bulamaz, yine meyhaneye gitmeye başlar. Çok ayrılıp barışırlar ama bir gün Hasan meyhanede ölüverince Ayten delirir.

ESNAF YOLUNU GÖZLER
Ve işte o üzücü olay sonrası Deli Ayten, Bursa sokaklarında beyaz elbisesi, Hasan’ın hediye çantaları, cümbüşü ve davuluyla gezmeye başlar. Esnaf onu çok sever ama aynı zamanda da çekinir. Çünkü kızdığında çantasındaki taşları atarak camı çerçeveyi indirir. Kimse de bir şey demez. Sabahları ise esnaf onun yolunu gözler. Onu gören ve dışarı çıkan esnaf “Ayten Hanım buyurmaz mısınız?” diye önüne çıkar, Deli Ayten’i dükkanlarında ağırlamak için birbiriyle yarışır. Deli Ayten’in konakladığı dükkanda bereketin kilidi açılır. Çayını kahvesini içerken davulunu tımbırdatıp cümbüşünü çalar, ardından kalkıp başka bir dükkana uğrar ve bereket getirmek için harekete geçer.

ALTEPE’NİN KARARLILIĞI
Sabahları aynı saatte gelir aynı saatte gider. Her gün böyledir. Sonra bir gün gelmez. 12 Mart 1992 günü Kızyakup Mahallesi’ndeki evinde ölü bulunur. Cenaze törenine 3.000 Bursalı katılır. Ve sonrasında Osman Gazi, Orhan Gazi, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Zeki Müren’in büst ve heykellerinin bulunduğu Kamberler Tarih ve Koordinasyon Parkı’na onun da heykeli dikilmek istenir. Öneri Belediye Başkanı Recep Altepe’den gelir. Heykel yaptırılır. Eleştiriler ve protestoler gelir. “O kadar ünlü Türk büyüğünün yanında deli bir kadının heykelinin ne işi var” denir. Başkan Altepe’nin sözleri ise çok etkileyici, ezber bozan ve klişelerden uzak bir duruştur: “Bursalılar kadirşinastır. Deli Ayten, Kızyakup’ta doğup ömrünü burada tamamlamış, 40 yıl sokaklarında dolaşmış. Şimdi biz buraya bir tarih ve anı parkı yapacağız da onun heykelini dikmeyeceğiz öyle mi?”

O YAŞIYOR, YAŞATILIYOR
Ve o heykel dikilir. Geçen yıl ise Deli Ayten için sanatsal bir çalışma ortaya konur. Hayatı, ‘Ayten: Bir Deli Aşk Hikayesi’ adlı oyunla tiyatroda sergilenir. Ayten, Bursa tarihinde önemli bir iz bırakır. Oyunu Belediye Başkanı Recep Altepe de izler ve sonrasında “Bursa’da vefa var, kentlilik bilinci var. Bu oyun bize, Bursalılar’ın aklında kalan Deli Ayten’in aslında ne kadar değerli bir dünyası olduğunu gösteriyor. Deli Ayten, Bursa’nın rengiydi, bir sembolüydü. Bursa Kültür Sanat Tiyatrosu da bu oyunla hem güldürdü hem ağlattı. Bursa’nın merkezinde yaşanan bu aşk hikayesini ve Deli Ayten’i bu oyunla dünya duyacak” der. Evet dünyanın duyması gereken muhteşem bir aşk öyküsü bu…

DELİ AYTEN YORUMLARI:
Bursa’nın en akıllı delisiydi, tarih oldu ve heykeli bile dikildi.
Ben görmedim ama annem çok anlatırdı. O bir efsane. Nur içinde yatsın.
Çocuklar onu kızdırmak için İngilizce 1’den 10’a kadar saymayı öğrendi (eight, nine, ten)
Bursa’da hiçbir kadının Ayten ile alay ettiği ve dalga geçtiği görülmemiştir.
Ayten; Leyla, Şirin veAslı’nın ete kemiğe bürünmüş yaşayan efsanesiydi.
Ayten, imkansız aşkın, kavuşamamanın en dramatik şekli.